Het zijn maar kleine dingen waar je af en toe zo blij van kunt worden. Een van die dingen is mijn ontmoeting met Bernadette.
Bernadette is een vrouw van 83, altijd in de missie geweest en woont nu in een aanleunwoning vanwege haar slechtziendheid. Ze heeft kokervisie. Ze bekijkt de wereld door een piepklein gaatje.
We dronken samen een kopje koffie terwijl zij gemoedelijk verder ging met het vouwen van haar ondergoed. Totaal geen schaamte of onhandigheden. Ondertussen vertelde ze over haar leven.
Na de koffie heb ik haar tuintje gedaan. Voor zo'n jonge vent als ik (toch 40 maar dat vond zij jong) moest dat toch geen probleem zijn. Toen ik klaar was heeft ze mij wel duizend keer bedankt. Ik had het weer prachtig gemaakt. En dan die twee handen die mijn hand pakten en die glimlach......daar word ik nou zo blij van.
